با توجه به افزایش بار ترافیکی در جامعۀ امروزی در شهرهای مدرن، احداث و نگهداری سازههای تونل زیرزمینی از اهمیت خاصی برخوردار است. لذا بررسی روشهایی جهت بهبود رفتار سازههای مذکور از نظر پارامترهای ظرفیت باربری، کنترل ترکخوردگی امری ضروری میباشد. الیاف کوالا را میتوان در مراحل اولیه ساخت تونل برای افزایش ایمنی جایگزین یا مکمل آرماتوربندی و شبکهسازی سنتی برای پوششهای تونل استفاده کرد. به این ترتیب شکلپذیری پوشش بتنی افزایش یافته و از ریزش ناگهانی جلوگیری میشود. استفاده از الیاف کوالا در ساخت بتن، فاز جدیدی در رفتار آن ایجاد میکند. همچنیـــن بتن الیافــــی در سازههای زیرزمینی اعم از تونلها که بطور معمول در مجاورت رطوبت و خوردگی بیشتری قرار دارند، اثر بسزایی در افزایش دوام آن دارد. همچنین بتنهای الیافی کوالا در برابر بارهای دینامیکی مانند زلزله و ضربه رفتار مناسبیتری دارند. از آنجایی که الیاف کوالا فلزی نبوده و در برخورد با رطوبت زنگ نمیزند و خوردگی ندارد، در نتیجه بسیار قوی تر و طولانیتر از شبکه های فولادی و فلزی در برابر آبهای زیرزمینی و رطوبت ناشی از آن که ممکن است در اثر خوردگی مشکلات جدی ایجاد کنند آنها مقاومت میکند.
از آنجایی که این الیاف عایق حرارت هستند، با عمل کردن به عنوان مانعی در برابر گرما و عدم انتقال گرما به بلوکهای بتنی بر خلاف آرماتورهای فولادی در برابر آتش، عملکرد بهتری نشان دادهاند. علاوه بر این، الیاف کوالا روی سطح پس از آتشسوزی ذوب میشوند و یک سیستم مویرگی ایجاد میکنند که فشار بخار را کاهش داد و مانع از انفجار و پرتاپ قطعات بتن میشود. در نتیجه ی تمام نکات فوق، ساختار تونل ایمنتر، پایدارتر، بادوامتر و اقتصادی تر خواهد بود.